تفسیر حجت الاسلام و المسلمین دکتر رفیعی

ترجمه

از مقایسه ى آیه ى 47 كه تنها كافران را منكر آیات الهى مى داند، «و ما یجحد بآیاتنا الاّ الكافرون» و این آیه كه تنها ظالمان را منكر آیات مى داند، «و ما یجحد بآیاتنا الاّ الظالمون» مى توان استفاده نمود كه كفر، نوعى ظلم و یا بالعكس است. حدود بیست حدیث در كتب تفسیرى وارد شده كه مراد از «اوتوا العلم»، در این آیه امامان معصوم علیهم السلام هستند.

1- به خواندن و نوشتن خود مغرور نشویم، گاهى به اراده ى الهى، یك فرد اُمّى و درس نخوانده، فرهنگ بشریّت را عوض مى كند. «و ما كنتَ تتلوا» نگار من كه به مكتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسأله آموز صد مدرّس شد. 2- یكى از دلایل حقّانیّت قرآن، امّى بودن پیامبر اسلام است. «و لاتخطّهُ…» 3- هوشیارى و جلوگیرى از سوءاستفاده و بهانه تراشى مخالفان لازم است. «اذاً لارتاب المبطلون» 4- نزول قرآن بر پیامبر امّى كه خواندن و نوشتن نمى داند، از راههاى اتمام حجّت خداوند بر مردم است. «اذاً لارتاب المبطلون» 5 – رها كردن حقّ و به سراغ زمینه هاى شك و تردید رفتن، نشانه ى بیمارى و انگیزه هاى ناصحیح انسان است. «لارتاب المبطلون» 6- گرچه بعضى آیات قرآن متشابه است، ولى مجموعه ى آیات آن، روشن و روشنگر است. «آیاتٌ بیّنات» 7- نشانه ى علم واقعى، پذیرش آیات روشن الهى است. «فى صدور الّذین اوتوا العلم» 8- گرچه انسان براى رسیدن به مقصود، مأمور به تلاش و كوشش است، لیكن علم، هدیه ى الهى است. «اوتوا العلم» 9- آیات قرآن، بر دل اهل علم مى نشیند و این گروه هستند كه حقانیّت آن را با تمام وجود درك مى كنند. «الّذین اوتوا العلم» 10 – نمونه ى روشن ظلم، ظلم فرهنگى و انكار نابجاست. «و ما یجحد بآیاتنا الاّ الظلمون»