تفسیر حجت الاسلام و المسلمین دکتر رفیعی

كلمه ى «یُبْلِسُ» از «ابلاس»، به معناى غم و اندوهى است كه ناشى از شدّت یأس باشد. واژه ى «ابلیس» نیز از همین ریشه است. «رَوضة»، به باغى گفته مى شود كه آب و درخت فراوان دارد.

1- در بحث و استدلال، از امور محسوس، براى مسائل معقول شاهد بیاوریم. «یبدؤُا الخلق ثم یعیده» آفرینش نخستین، دلیل قدرت بر آفرینش دیگرى است. 2- بازگشت به سوى خدا و حضور در قیامت، اجبارى است. «الیه تُرجعون» 3- به سرمستى امروز تبهكاران ننگرید كه روز غم انگیزى در پیش دارند. «یوم… یُبلس المجرمون» 4- به شفاعت هاى خیالى، دل نبندیم. «لم یكن … شُفعائوا» 5 – در قیامت، عشق هاى كاذب به كدورت، كفر و تنفّر تبدیل مى شود. «كانوا بشركائهم كافرین»