تفسیر مقام معظم رهبری

دنیا، بازار است و مردم در آن معامله گر. فروشنده، مردم اند و خریدار خداوند. متاعِ معامله، مال و جان است و بهاى معامله بهشت. اگر به خدا بفروشند، سراسر سود و اگر به دیگرى بفروشند، یكسره خسارت است.

معامله با خدا چند امتیاز دارد: 1- خود ما و توان و دارایى ما از اوست، سزاوار نیست كه به جز او بدهیم. 2- خداوند، اندك را هم مى خرد. «مثقال ذرّة خیراً یره» 3- عیوب جنس را اصلاح مى كند و رسوا نمى سازد. 4- به بهاى بهشت مى خرد. خداوند در خریدن وارد مزایده مى شود و نرخى را پیشنهاد مى كند كه فروختن به غیر او احمقانه و خسارت است. امام صادق علیه السلام مى فرماید: براى بدنهاى شما جز بهشت، بهایى نیست، پس خود را به كمتر از بهشت نفروشید. [168] 168) تفسیر مجمع البیان.

1- با داشتن خریدارى همچون خدا، چرا به سراغ دیگران برویم؟ «انّ اللَّه اشترى» 2- خداوند، تنها از مؤمن خریدار است، نه منافق و كافر. «من المؤمنین» 3- در پذیرش الهى، جهاد با جان بر جهاد مالى مقدّم است. «انفسهم واموالهم» (جان را همه دارند، ولى همه مال وثروت ندارند) 4- بهشت، در سایه ى جهاد و شمشیر و تقدیم جان و مال به خداوند است. «لهم الجنّة یقاتلون فى سبیل اللَّه» 5 – اگر هدف از جهاد، خدا باشد، كشته شدن یا نشدن، تفاوتى نمى كند. «یقاتلون فى سبیل اللَّه فیَقتلون و یُقتلون» 6- مؤمن همواره آماده ى رفتن به جبهه است. «یقاتلون» (فعل مضارع، نشانه ى استمرار وتداوم است)