تفسیر حجت الاسلام و المسلمین دکتر رفیعی

مراد از «من فى السّموات» یا فرشتگانى هستند كه مطیع فرمان خدایند و یا موجوداتِ صاحب شعور دیگرى كه هنوز براى بشر شناخته نیست.

1- در جهان بینى الهى، همه ى هستى آگاهانه و خاضعانه، تسلیم و سرسپرده ى خداى متعال هستند. «كلّ له قانتون» 2- خداوند در همه چیز یكتاست: در مالكیّت: «له من فى السّموات» در عبادت: «كل له قانتون» در خالقیّت: «هوالّذى یبدء الخلق ثمّ یعیده» در كمالات: «وله المثل الاعلى» 3- توجّه به آفرینش ابتدایى، كلید آشنایى با معاد است. «یبدء – ثمّ یعیده» 4- مطابق فهم مردم سخن بگویید. (با این كه براى خداوند هیچ كارى سخت تر و یا آسان تر از كار دیگر نیست ولى باز هم كلمه ى «اهون» به كار رفته است.) 5 – صفات خداوند از تصوّر و قلم و بیان انسان، برتر است. «و له المثل الاعلى» 6- هیچ كس و هیچ چیز را با خداوند مقایسه نكنید. «و له المثل الاعلى» 7- مقتضاى حكمت وقدرت الهى، پیدایش معاد است. «ثمّ یعیده… هوالعزیز الحكیم»