تفسیر قرآن کریم – استاد حاج ابواقاسم | جز پنجم

در آیه ى پیش، خطر دشمنان خارجى مطرح بود، اینجا خطر دشمنان داخلى و عوامل نفوذى و منافق مطرح است. «یُبطّئنّ» از ریشه ى «بطو» به معناى كُندى است. به گفته اهل لغت، «بطوء» هم حركت كند است و هم دیگران را به كندى در حركت فراخواندن. در رسیدن فضل و غنیمت، نام خدا مطرح است، «فضل من اللّه» ولى در برخورد با سختى ها كه در آیه ى قبل مطرح بود، نامى از خدا نیست، «اصابتكم مصیبة» گویا اشاره به این است كه از خداوند، جز فضل و رحمت، چیزى به ما نمى رسد.

1- صحنه هاى جنگ، وسیله ى خوبى براى شناخت افراد ضعیف الایمان و منافقان است. «و ان منكم…» 2- خداوند، از افكار و گفتار منافقان پرده برمى دارد. «و ان منكم …» 3- منافقان، گاهى چنان به رنگ مؤمنان در مى آیند كه جزء آنان جلوه مى كنند. «منكم» 4- همه اصحاب پیامبر عادل و در خط حضرت نبودند. «منكم… لیُبطئنّ» 5 – منافقان، عامل تضعیف روحیّه ى مسلمانانند «لیبطّئنّ» پس باید آنان را شناخت و به جبهه نفرستاد. 6- منافقان، عدم شركت در جنگ، فرار از جبهه و نجات از مرگ را رمز موفّقیت و سعادت مى دانند. «انعم اللّه علىّ» 7- هر رفاهى، مصون ماندنى و لطف و نعمت خدا نیست. «اَنعم اللَّه علىّ» 8 – چشیدن سختى ها در كنار مؤمنان، نعمت است، امّا رفاه جدا از مؤمنان نعمت نیست. «اصابتكم مصیبة… لم اكن معهم»