تفسیر قرآن کریم – استاد حاج ابوالقاسم| جز هفتم

«بأساء» به معناى جنگ، فقر، قحطى، سیل، زلزله وامراض مُسرى و «ضرّاء» به معناى غم، غصّه، آبروریزى، جهل و ورشكستگى است. حضرت على علیه السلام فرمود: اگر هنگام ناگوارى ها مردم صادقانه به درگاه خدا ناله كنند، مورد لطف خدا قرار مى گیرند. [330] مولوى در ترسیم این حقیقت مى گوید: پیش حقّ یك ناله از روى نیاز به كه عمرى در سجود و در نماز زور را بگذار و زارى را بگیر رحم سوى زارى آید اى فقیر 330) تفاسیر صافى و نورالثقلین.

1- بعثت انبیا در میان مردم، یكى از سنّت هاى الهى در طول تاریخ بوده است. «لقد ارسلنا الى اُمَم من قبلك» 2- تاریخ گذشتگان، عبرت آیندگان است. «قبلك» 3- در تربیت و ارشاد، گاهى فشار وسخت گیرى هم لازم است. «اخذناهم بالبأساء و الضرّاء» 4- مشكلات، راهى براى بیدارى فطرت وتوجّه به خداوند است. «یتضرّعون» 5 – هر رفاهى لطف نیست و هر رنجى قهر نیست. «لعلّهم یتضرّعون» 6- همه ى افراد لجوج، با فشار و در تنگا و سختى قرار گرفتن هم رام نمى شوند. «لعلّهم یتضرّعون»