تفسیر قرآن کریم – استاد حاج ابوالقاسم| جز هشتم

نمونه ى «بلد خبیث» كه در آیه ى قبل مطرح بود، قوم نوح بودند كه هر چه حضرت نوح فریاد زد، به جایى نرسید. داستان حضرت نوح علیه السلام در سوره هاى نوح، صافّات، اسراء، احزاب، یونس، مؤمنون و قمر آمده است. «خوف»، جنبه مثبت نیز دارد، ولى «جُبن»، فقط ترسِ منفى و ناپسند است. «جبن»، ناشى از خودكم بینى است و «خوف»، گاهى مولود واقع بینى و هوشیارى نسبت به خطرهاست. پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله فرمود: نوح علیه السلام اوّلین پیامبر اولوا العزمى است كه از طرف خداوند به رسالت عامّه مبعوث شد. [150] دعوت حضرت نوح جهانى بود، چون قوم او همه ى مردم آن روز زمین بودند و حضرت در نفرین خود همه ى كافران روى زمین را نفرین كرد، «و قال نوح ربّ لا تذر على الارض من الكافرین دیّاراً» [151] و همه ى جهانیان غرق شدند. حضرت نوح علیه السلام 950 سال مردم را دعوت به توحید نمود،«مائة الف الاّ خمسین عاما» [152] آنها نه تنها ایمان نیاوردند، بلكه از آن حضرت دورى كرده، «فلم یزدهم دعائى الاّ فرارا» [153] و او را مورد آزار و شكنجه قرار مى دادند. به قدرى مى زدند كه بیهوش بر زمین مى افتاد، امّا هنگامى كه به هوش مى آمد مى گفت: «الّلهم اِهدِ قومى فانّهم لایعلمون» خدایا! قوم مرا هدایت كن كه آنان ناآگاهند. 150) تفسیر درّالمنثور 151) نوح، 26 152) عنكبوت، 14 153) نوح، 6

1- با اینكه رسالت نوح علیه السلام جهانى بود، ابتدا از قوم خود شروع كرد. «یا قوم» 2- دعوت به توحید و خداپرستى، سرآغاز دعوت انبیا و از مشتركات همه ى ادیان الهى است. «اُعبدوا اللّه» 3- دلیل یكتاپرستى، یكتایى وبى شریك بودن خداوند است. «اعبدوا اللّه… ما لكم من اله غیره» 4- خداشناسى و ایمان به خدا، از همان ابتدا و در طول تاریخ بوده است. (حضرت نوح كه قبل از حضرت ابراهیم، موسى وعیسى علیهم السلام بود، به مردم گفت: خدا را عبادت كنید، كه این بیانگر شناخت آنان نسبت به خداوند است) «یا قوم اعبدوا اللّه»