تضرع

تفسیر قرآن کریم – استاد حاج ابوالقاسم| جز هفتم

تفسیر آیه 42 سوره انعام «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَآ إِلَى‏ أُمَمٍ مِّنْ قَبْلِكَ فَأَخَذْنَهُمْ بِالْبَأْسَآءِ وَ الضَّرَّآءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ‏» ترجمه و همانا به سوى امّت هاى پیش از تو (نیز پیامبرانى) فرستادیم، (و چون سرپیچى كردند) آنان را به تنگدستى وبیمارى گرفتار كردیم. باشد كه تضرّع كنند. نکته ها «بأساء» به معناى جنگ، فقر، قحطى، سیل، زلزله وامراض مُسرى و «ضرّاء» به معناى غم، غصّه، آبروریزى، جهل و ورشكستگى است. حضرت على علیه السلام فرمود: اگر هنگام ناگوارى ها مردم صادقانه به درگاه خدا ناله كنند، مورد لطف خدا قرار مى گیرند. [330] مولوى در ترسیم این حقیقت مى گوید: پیش حقّ یك ناله از روى نیاز به كه عمرى در سجود و در نماز زور را بگذار و زارى را بگیر رحم سوى زارى آید اى فقیر 330) تفاسیر صافى و نورالثقلین. پيام ها 1- بعثت انبیا در میان مردم، یكى از سنّت هاى الهى در طول تاریخ بوده است. «لقد ارسلنا الى اُمَم من قبلك» 2- تاریخ گذشتگان، عبرت آیندگان است. «قبلك» 3- در تربیت و ارشاد، گاهى فشار وسخت گیرى هم لازم است. «اخذناهم بالبأساء و الضرّاء» 4- مشكلات، راهى براى بیدارى فطرت وتوجّه به خداوند است. «یتضرّعون» 5 – هر رفاهى لطف نیست و هر رنجى قهر نیست.…