توبه

تفسیر قرآن کریم – شهید بهشتی | قسمت دوم

 تفسیر آیه 160 سوره بقره آیه إِلَّا الَّذِينَ تَابُواْ وَأَصْلَحُواْ وَبَيَّنُواْ فَأُوْلَئِكَ أَتُوبُ عَلَيْهِمْ وَأَنَا الْتَّوَّابُ الْرَّحِيمُ‏ ترجمه مگر آنها كه توبه كردند و (اعمال بد خود را با اعمال نیك) اصلاح نمودند و (آنچه را كتمان كرده بودند) آشكار ساختند، كه من (لطف خود را) بر آنان بازمى گردانم، زیرا من توبه پذیر مهربانم. نکته ها براى گناه كتمان، همچون سایر گناهان، راه توبه و بازگشت باز است. امّا توبه ى واقعى، با پشیمانى قلبى و اصلاح عمل و بیان موارد كتمان صورت مى گیرد. توبه ى كسى كه نماز نخوانده آن است كه نمازهاى خود را قضا كند. توبه كسى كه مال مردم را تلف كرده آن است كه باید همان مقدار را به صاحبش برگرداند. در این مورد نیز كسى كه با كتمان حقایق، به دنیاى علم، اندیشه و نسل ها، خیانت كرده، فقط با تبیین حقایق و بازگوئى آنهاست كه مى تواند گذشته را جبران نماید. خداوند به شیطان فرمود: «انّ علیك لعنتى» [485] لعنت من بر تو. و در آیه بعد مى فرماید: «علیهم لعنة اللَّه…» پس كتمان كنندگان و شیطان، در یك ردیف هستند. 485) ص، 78. پيام ها 1- خداوند، امكان توبه و بازگشت را براى خطاكاران، در هر شرایطى فراهم نموده…