ظاغوت
-
تفسیر گویان
تفسیر مقام معظم رهبری
تفسیر آیه 36 سوره نحل «وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِى كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّغُوتَ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلَلَةُ فَسِيرُواْ فِى الْأَرْضِ فَانظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عَقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ» وهمانا ما در میان هر اُمّتى پیامبرى را برانگیختیم (تا به مردم بگویند) كه خدا را بپرستید و از طاغوت (و هر معبودى جز خدا) دورى نمایید، پس گروهى از مردم كسانى هستند كه خداوند هدایتشان كرده و بعضى از آنان گمراهى بر آنان سزاوار است، پس در زمین سیر و سفر كنید، تا ببینید كه پایان كار تكذیب كنندگان چگونه بوده است؟ نکته ها «اُمّة» از ریشه ى «اُمّ» به معناى چیزى است كه دیگرى را به خود ضمیمه مى كند. به هر جماعتى كه داراى نوعى وحدت و اشتراك باشند، امّت گفته مى شود. این كلمه 52 بار در قرآن آمده است. «طاغوت» براى مبالغه ى طغیان بكار مى رود. در قرآن به شیطان، ستمگران و مستكبران و بت ها، كه مایه ى طغیان و نافرمانى خدا هستند، «طاغوت» گفته شده است. این كلمه هم در مورد مفرد بكار مى رود «یكفر بالطاغوت» و هم در مورد جمع «اولیائهم الطاغوت» خداوند اسباب هدایت را براى تمام مردم فرستاده است، «بعثنا فى كلّ اُمّة رسولاً»…