مشرکان

  • تفسیر گویان

    تفسیر حجت الاسلام و المسلمین دکتر رفیعی

    تفسیر آیه 61 سوره عنکبوت آيه «وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ» ترجمه و اگر از آنان (مشركان) سؤال كنى: چه كسى آسمان ها و زمین را آفرید و خورشید و ماه را تسخیر كرد؟ حتماً خواهند گفت: خدا. پس، (از راه حقّ) به كجا منحرف مى شوند؟ نکته ها «اِفك» به معناى باز گرداندن چیزى از صورت واقعى آن است، یعنى آگاهانه حقیقت را دگرگون مى كنند. مراد از تسخیر خورشید و ماه، تسخیر آنها در مدارى است كه براى ما مفید باشد.(156) تفسیر راهنما. پيام ها 1- با طرح سؤال در مورد مبدأ هستى، هم وجدان ها را بیدار كنیم و هم میزان ایمان و عقیده ى مردم را بهتر بشناسیم. «ولئن سألتهم» 2- در مباحث اعتقادى، از نمونه هاى روشن و ملموس استفاده كنیم. (آسمان، زمین، خورشید و ماه) «السموات والارض …» 3- مشركان، خالق هستى را «خدا» مى دانستند و براى چیزهاى دیگر در سرنوشت خود، نقش قائل بودند. «لیقولن اللَّه» 4- گرایش به حقّ، فطرى است و انحراف مشركان خلاف فطرت و به خاطر القائات بیرونى است. «یؤفكون» به صورت مجهول آمده كه به معناى به انحراف كشیده شدن است، گویا القاى خارجى آنان را به انحراف…

  • تفسیر گویان

    تفسیر قرآن کریم – شهید بهشتی | قسمت پنجم «حق و حق پرستی»

      تفسیر آیه 165 سوره بقره «وَمِنَ الْنَّاسِ مَنْ يَتَّخِذَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَاداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ أَشَدُّ حُبّاً لِلَّهِ وَلَوْ يَرَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ إِذْ يَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً وَأَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ‏» ترجمه و بعضى از مردم كسانى هستند كه معبودهایى غیر از خداوند براى خود برمى گزینند و آنها را همچون دوست داشتن خدا، دوست مى دارند. امّا آنان كه ایمان دارند، عشقشان به خدا (از عشق مشركان به معبودهاشان) شدیدتر است و آنها كه (با پرستش بت به خود) ستم كردند، هنگامى كه عذاب خدا را مشاهده كنند، خواهند دانست كه تمام نیروها، تنها به دست خداست و او داراى عذاب شدید است. نکته ها امام باقر علیه السلام مى فرماید: مراد از »دون اللَّه« و »انداد« در این آیه، بت ها نیستند، بلكه مراد پیشوایان ستمكار و گمراهند كه مردم آنان را همچون خداوند دوست دارند. [497] از جهت ادبى نیز كلمه «هم» در «یحبّونهم»، براى انسان بكار مى رود، نه اشیاء. ریشه ى محبّت، كمال دوستى وجمال دوستى است. مؤمنان تمام كمالات و جمال ها را در خداوند مى بینند، لذا بیشترین عشق را به او ابراز مى دارند. عشق و محبّت مؤمنین، بر اساس شایستگى ولیاقت معشوق است وهرگز…

دکمه بازگشت به بالا