تفسیر حجت الاسلام و المسلمین دکتر رفیعی

1- مقدار و كمیّت پول مهم نیست، انگیزه و هدف پرداخت مهم است. «من رِباً… من زكاةٍ» 2- رشدى كه از ربا حاصل مى شود، كاذب و ظاهرى است، نه واقعى و نزد خداوند. «فلایربوا عند اللّه» 3- امتیاز اسلام در آن است كه علاوه بر فقرزدایى از محرومان، رشد معنوى پرداخت كنندگان را نیز در نظر دارد. «تریدون وجه اللّه» 4- توجّه به اخلاص، مسأله اى جدّى است و باید با تأكید بیان شود، زیرا كار و تلاش بدون انگیزه ى الهى، ارزشى ندارد. «تریدون وجه اللّه» («وجه اللّه»، در این آیه و آیه قبل تكرار شده است.) 5 – پرداخت خالصانه ى زكات، موجب ازدیاد و رشد است. «زكاة تریدون وجه اللّه فاولئك هم المضعفون» 6- مؤمن باید در تشخیص سود و زیان، دنیا و آخرت، فرد و جامعه و جسم و روح را با هم به حساب آورد. (گرچه در دید مادّى، پرداخت زكات، مایه ى كمبود مال است، ولى با توجّه به فقرزدایى از جامعه، دل كندن از دنیا و ذخیره شدن براى آخرت، به سود زكات دهنده است.) «أولئك هم المضعفون» 7- اخلاص، مقام انسان را بالا مى برد و به نقطه ى برتر مى رساند. (با توجّه به خطاب «تریدون وجه اللّه» باید بگوید: «أنتم المضعفون» ولى مى فرماید: «أولئك هم المضعفون»، گویا آنان به یك نقطه ى اوج رسیده اند.)